Medewerkers die (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt raken, ziek uit dienst gaan of binnen vier weken na het einde van het dienstverband ziek worden, hebben recht op een uitkering. Die krijgen ze van het UWV of van jou als werkgever. Welke situatie van toepassing is, is afhankelijk van de keuze die jij als werkgever hebt gemaakt. Betaal je het UWV een premie of ben je eigenrisicodrager? En wat is dat eigenlijk? Wij leggen het je uit in deze blog en zetten de belangrijkste aandachtspunten op een rijtje.

Zelf het risico dragen voor een (ex-)medewerker in de Ziektewet of de WGA (Werkhervatting gedeeltelijk arbeidsgeschikten) – een regeling van de WIA, klinkt misschien best aantrekkelijk. Je betaalt dan een lagere premie aan het UWV. Ook acht je de kans wellicht klein dat je hier gebruik van moet maken. Daarentegen brengt het eigenrisicodragerschap wel andere verantwoordelijkheden met zich mee, mocht dit onverhoopt toch gaan spelen voor jou.

• Financiële verantwoordelijkheid
  Als eigenrisicodrager ben je er als werkgever zelf voor verantwoordelijk dat je medewerker een uitkering ontvangt. Dit geldt op het moment dat hij/zij ziek uit dienst gaat of wanneer je (ex-)medewerker (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt wordt en in de WGA terechtkomt. Het geld dat je hiervoor nodig hebt, kun je zelf opzijzetten of je sluit er een verzekering voor af. Ben je eigenrisicodrager voor de WGA, dan is een verzekering zelfs verplicht. Veel grotere verzekeraars bieden hier een oplossing voor.
• Verantwoordelijk voor de re-integratie
  Naast de financiële verantwoordelijkheid, draag je als eigenrisicodrager ook de zorg voor de re-integratie van de (ex-)medewerker. Je blijft dus verantwoordelijk voor (de re-integratie van) een medewerker die niet meer bij jou in dienst is. Goed om je dat te realiseren bij je overweging om eigenrisicodrager te worden.
• Administratie op orde
  Vanzelfsprekend ben je er ook verantwoordelijk voor dat alles administratief goed geregeld is en de (ex-)medewerker iedere maand zijn uitkering ontvangt. En dat kan nog best een gedoe zijn als je dit zelf moet doen. Sluit je een verzekering af, dan regelt de verzekeraar vaak een hoop voor je. Ook dan blijft het echter meer werk dan wanneer het UWV dit voor je regelt.

Voor de verzekering die je afsluit als eigenrisicodrager betaal je natuurlijk ook geld, maar tot voor kort was dat voor veel ondernemingen een stuk voordeliger dan de premie die je aan het UWV betaalt. Kleinere organisaties betalen namelijk een vaste premie aan het UWV. Maar grotere organisaties betalen een percentage van hun totale loonsom. Ook wordt het bedrag dat je betaalt hoger wanneer je één of meerdere medewerkers hebt die gebruik maken van de Ziektewet of WGA.

De grens van wat het UWV een kleine organisatie noemt, is echter recent verhoogd. Als jouw totale loonsom niet meer dan 882.500 euro bedraagt, betaal je slechts de sectorpremie. Zo loop je dus geen risico op een hogere premie, door instroom van (ex-)medewerkers in de Ziektewet of WGA. Het financiële voordeel dat je als eigenrisicodrager hebt vervalt voor veel kleine organisaties dus grotendeels. Maar je houdt wel de administratieve en procedurele verantwoordelijkheden. Goed om jezelf af te vragen of je dat dan nog wel wilt.

Er zijn twee momenten in het jaar waarop je bij het UWV kunt aangeven of je eigenrisicodrager wilt zijn of dat je dit via het UWV wilt regelen: 1 januari en 1 juli. Je keuze moet drie maanden vooraf doorgegeven zijn aan het UWV. Overweeg je een switch? Of ben je er eigenlijk niet helemaal zeker van hoe je het nu geregeld hebt? Neem contact met ons op. We denken graag met je mee!

Wil je meer weten over dit onderwerp? Neem vrijblijvend contact met ons op.